داستان زندگی شیرین محمد و زهرا...(قسمت اول)

یکی دو تا خواستگار خوب با موقعیت نسبتاً مناسب داشت؛ اما به دلایلی با هیچ کدوم شون ازدواج نکرده بود؛ تا اینکه محمد به خواستگاریش اومد. لیسانس هوافضا داشت اما چون کار درست و حسابی گیرش نیومده بود، رو مینی بوس مردم کار میکرد؛ پسر باحیا و چشم پاکی بود؛ چهره ی خیلی معمولی داشت ولی به نظر می اومد نوری تو صورتشه که همون نور، قیافه اش رو دلنشین کرده بود...

با اینکه شرایط مادی مناسبی نداشت و از نعمت پدر محروم بود و باید یه جورایی هوای مادر و خواهراش رو داشته باشه ولی ایمان و دل نازکی که داشت، دل زهرا رو برده بود... و با مشورت بابا و مامانش تصمیم گرفته بود بهش جواب مثبت بده.

بالاخره روز بله برون اومد و با یه مهریه ی ساده که یک سکه ی طلا بود، صیغه ی محرمیت خوندن و قرار شد دو هفته ی بعد، برن محضر و رسماً عقد دائم کنن...

...

...

چند روز از عقدشون می گذشت و بخاطر روی گشاده و چهره ی همیشه خندان  

ازدواج، راه میان بُر...

در دین مقدس اسلام، به ازدواج خیلی تأکید شده که به برخی از اونها در مطالب گذشته مون اشاره کردیم. اما چیزی که مهمه اینه که ازدواج راهی برای رشد انسانه؛ و شاید بشه گفت کوتاه ترین راه برای رسیدن به رشد حقیقی ازدواجه...

دقت کردی...؟!

کسی که ازدواج می کنه شاید اگه تا اونوقت خیلی طعم گذشت رو نچشیده باشه، اما نسبت به همسرش حس فداکاری و گذشت داره و با عمل به این حس زیبا راه رشد رو خیلی سریع می تونه طی کنه...

و شاید یکی از عوامل و حتی مهم ترین عامل اینکه اسلام عزیز، اینقدر به ازدواج اهمیت می ده همین باشه...  

می دونیم که در طول تاریخ اسلام، معصومین (ع)، خیلی به مردان توصیه و سفارش می کردن که ازدواج کنن. اما آیا این اندازه تشویق به اسلام، برای زنان هم وجود داشته؟.... 

وای بر کم فروشان...

این روزا مشغول خرید جهیزیه برای دو تا از بستگان خیلی نزدیک هستیم. بدلیل مشغله ی زیاد، نتونستم برای هر چیزی همراهی شون کنم؛ اما...

تو همین چند موردی که پیش اومد موقع خرید نزدیک شون باشم، عملاً تأثیر دو نوع تفکر رو روی هر کدوم شون دیدم و دیدن این تفاوت برام خیلی سؤال برانگیز بود.

اولین کسی که باهاش برای خرید بیرون رفتم، باوجود اینکه می خواست ضروریات رو بخره و از خرید لوازم غیر ضروری خودداری می کرد، ولی خیلی براش مهم بود که این لوازم حتماً خارجی باشه و ...

نفر دوم، به خرید لوازم ضروری اعتقاد داشت ولی تو خرید همین ضروریات هم، خرید جنس ایرانی رو در اولویت قرار می داد؛ اما یه مشکل وجود داشت...

اون کالاهایی که ما می خواستیم، خیلی کم ایرانیش رو می دیدیم ولی تا بخوای نوع چینی و اروپایی اون همه جا ریخته شده بود... 

لباسی برای یک شب...

لباس عروسی رو که دیشب تو عروسیش، پوشیده بود توی جعبه اش گذاشت و یه جایی تو کمد دیواری اقاقش جاداد....

عروسی پر خرجی داشت و شوهرش فقط دو میلیون تومن برای لباسی که یه شب می خواست بپوشه، پول داده بود؛ چه فایده که این لباس دیگه به دردش نمی خود... پشیمون بود... به همسرش گفت کاش اینهمه پول برای یه لباسِ یه شبه نمی دادیم! همسرشم به شوخی گفت : می خوای ماهی یه بار یه جشن بگیریم و شما این لباس رو بپوش تا چند دفعه ازش استفاده کرده باشی!... 

 

چند هفته گذشت... داشت با یکی از دوستاش تلفنی صحبت می کرد... متوجه شد که دوست عقد کرده اش،دو هفته دیگه عروسیشه؛ دوستش بهش گفت: وضع مالی شوهرم معمولیه و  

چگونه با همسرم رفتارکنم؟ ( پاسخ معصومین...) قسمت آخر

اسلام، دینِ به زیستی و خوب زندگی کردنه. در روابط بین همسران که گرمی کانون خانواده به گرمی این ارتباط وابسته است، اسلام به زنان و مردان توصیه هایی داشته و داره. 

تو قسمت اول بحث، به چگونگی رفتار مرد با همسرش، پرداختیم و بحث این قسمت رو، به آنچه که یه زن باید در رابطه با شوهرش انجام بده اختصاص می دیم:

پیامبر اکرم(ص)فرمودند: «زن نگهبان خانواده و فرزندان شوهر استو او در این نگهبانی، مسئول است.»

پس یکی از ویزگی هایی که یه زن باید داشته باشه اینه که باید از حریم خانواده و فرزندان محافظت کنه و اجازه ی ورود غیرخودی رو به کانون گرم خانواده نده. از جمله ی این محافظت ها می تونه، حفظ اسرار خانواده باشه که خیلی وقتا حافظ اسرار خانه نبودن باعث میشه برخی دخالت ها دامنگیر روابط همسران بشه...

از دیگر کارهایی که زن نسبت به شوهرش، باید انجام بده، حفظ احترام شوهره. و این احترام

چگونه با همسرم رفتارکنم؟ ( پاسخ قرآن...) قسمت اول

خدای مهربون، تو کتاب آسمونیش، به زنان و مردان توصیه کرده که چگونه با هم رفتار کنن.

اولین قسمت از بحث مون رو به این توجه می کنیم که یک مرد چگونه باید با همسرش رفتار کنه که خدا راضی باشه...

خداوند به مردان سفارش کرده که با زنان خود به نیکی معاشرت داشته باشن (و عاشِروهُنَّ بِالمَعروفِ)

و این نیکی تو زمینه های مختلف زندگی باید جاری باشه.مثلاً در پرداخت مهریه، حقوق متقابل ، هزینه های جاری زندگی، و حتی اگر قصد جدایی از یکدیگر رو پیدا کنن، هنگام جدایی و طلاق همسر، خداوند سفارش کرده که مرد به نیکی با او رفتار کنه. 

پس حتی اگه زن مرتکب اشتباهی شده باشه، مرد نباید به او ظلم کنه و حقوق و منزلتش رو نادیده بگیره.

و حتی درباره ی زنان مطلّقه (طلاق داده شده) خداوند به مردان سفارش کرده که متناسب با توانایی شون، به زنی که طلاق دادن، هدیه ای تقدیم کنن.

در آیه ی 236 سوره بقره می خونیم: 

خصوصیات لباس و همسر خوب...

حتماً شنیدین که خداوند تو قرآن کریم فرمودن: « زنان لباس مردان و مردان، لباس زنان هستند.»

تعبیر عجیبیه...!

مگه لباس چه خصوصیاتی داره که خدای خالق زن و مرد، چنین تعبیری برای همسران بیان کرده!؟...

* لباس مانع از آسیب رسیدن به تن می شه...

پس زن و مرد باید حواس شون باشه که

شوخی با همسر...

رسول خدا (ص) فرمودند: « هر عمل سرگرم کننده ی مؤمن باطل(ناصواب) است، مگر در سه چیز: [که یکی از آنها ] شوخی با همسر [است]. »     منبع: مفاتیح الحیات - آیت الله جوادی آملی      

  

ارزش همسر...

ارزش وجودی همسر (زن) در خانه به اندازه ای است که از عوامل آرامش برای زندگی مرد به شمار می آید. ( جَعَل مِنها زَوجَها لِیَسکُنَ إلَیها - سوره اعراف آیه 189)

در حدیثی آمده است که یک رکعت نماز از مرد همسردار، برتر از هفتاد رکعتی است که مرد بی همسر اقامه کند. (المقنعة - ص 497)

امام صادق(ع) فرمودند که پدرم به مردی که گفت همسر ندارم، فرمودند:

ماجرای ازدواج حسین و حانیه (قسمت آخر)

یه شب سر سفره بود که مامانش بهش گفت کارات رو  ردیف کن دو روز دیگه می خوایم بریم خواستگاری...

حسین که خیلی خوشحال شده بود پرسید: پس بالاخره پیدا شد. خدایا شکرت! حالا کی معرفی کرده؟ مطمئنید که دختر خوب و باایمانیه؟ ...

مامانش که از سؤالای پشت سر پسر، گیج شده بود، گفت : یکی از دوستام که خیلی آدم مطمئنیه معرفی شون کرده. ظاهراً یکی از فامیلای نزدیک شون. اون که خیلی تعریف دختر و خونواده اش رو کرد. 

حسین گفت: شرایط الآن زندگی و کارم رو بهشون گفتید؟

مادر جواب داد: آره. خیالت راحت؛ باباش گفته همینکه بدونم پسر، باایمان باشه و اهل کار کردن و  کسب روزی حلال، اجازه میدم بیان خواستگاری. حالا اینکه دختر و پسر حرف بزنن و به نتیجه برسن یا نه، به خودشون مربوطه ...

پسر، یه نفس عمیقی کشید و کنار سفره ی غذا، به سجده افتاد...