۳۰ دی۰۰:۰۱
خدای مهربون، تو کتاب آسمونیش، به زنان و مردان توصیه کرده که چگونه با هم رفتار کنن.
اولین قسمت از بحث مون رو به این توجه می کنیم که یک مرد چگونه باید با همسرش رفتار کنه که خدا راضی باشه...
خداوند به مردان سفارش کرده که با زنان خود به نیکی معاشرت داشته باشن (و عاشِروهُنَّ بِالمَعروفِ)
و این نیکی تو زمینه های مختلف زندگی باید جاری باشه.مثلاً در پرداخت مهریه، حقوق متقابل ، هزینه های جاری زندگی، و حتی اگر قصد جدایی از یکدیگر رو پیدا کنن، هنگام جدایی و طلاق همسر، خداوند سفارش کرده که مرد به نیکی با او رفتار کنه.
پس حتی اگه زن مرتکب اشتباهی شده باشه، مرد نباید به او ظلم کنه و حقوق و منزلتش رو نادیده بگیره.
و حتی درباره ی زنان مطلّقه (طلاق داده شده) خداوند به مردان سفارش کرده که متناسب با توانایی شون، به زنی که طلاق دادن، هدیه ای تقدیم کنن.
در آیه ی 236 سوره بقره می خونیم:
« اگر همسرانی را که با آنان آمیزش نکرده اید یا همسرانی را که برای شان مهری معین نساخته اید، طلاق گویید، بر شما گناهی نیست؛ ولی به زنانی که برای شان مهری مقرّر نداشته اید،به هنگام طلاق کالایی در حد متعارف بدهید؛ توانگر به اندازه ی توانایی خود و تنگدست نیز به اندازه ی وسع خود، این تکلیف را بر عهده دارد. این بر عهده ی نیکو کاران نهاده شده است.»
اما بعد از چند آیه، خداوند رحیم، در آیه 241 سوره ی بقره، این دستور بسیار مهم و سازنده رو تکرار میکنه و با تأکید، اون رو به عنوان یه حق لازم و شایسته برعهده ی کسانی می دونه که می خوان پرهیزگار باشن. چنین می فرماید:
« برای همه ی زنانی که طلاق داده می شوند، کالایی درخور و شایسته مقرّر گردیده است؛ این بر عهده ی شوهران تقوا پیشه ثابت است.»
پس این هدیه، افزون بر مهریه ی زنه که بر همه ی مسلمانان واجبه و به قرینه « حَقّاً عَلی المُتّقین » معلوم میشه هدیه ای مستحبیه که مردان پرهیزکار خواهند پرداخت.
درباره ی نیکی به همسر روایات فراوونی جود داره که در پست های بعدی براتون منتشر می کنیم.
با بهره گیری از کتاب « مفاتیح الحیات» آیت الله جوادی آملی
با اندکی تصرف و با حفظ مضمون اصلی نوشته
