۰۹ بهمن۱۰:۴۴
این روزا مشغول خرید جهیزیه برای دو تا از بستگان خیلی نزدیک هستیم. بدلیل مشغله ی زیاد، نتونستم برای هر چیزی همراهی شون کنم؛ اما...
تو همین چند موردی که پیش اومد موقع خرید نزدیک شون باشم، عملاً تأثیر دو نوع تفکر رو روی هر کدوم شون دیدم و دیدن این تفاوت برام خیلی سؤال برانگیز بود.
اولین کسی که باهاش برای خرید بیرون رفتم، باوجود اینکه می خواست ضروریات رو بخره و از خرید لوازم غیر ضروری خودداری می کرد، ولی خیلی براش مهم بود که این لوازم حتماً خارجی باشه و ...
نفر دوم، به خرید لوازم ضروری اعتقاد داشت ولی تو خرید همین ضروریات هم، خرید جنس ایرانی رو در اولویت قرار می داد؛ اما یه مشکل وجود داشت...
اون کالاهایی که ما می خواستیم، خیلی کم ایرانیش رو می دیدیم ولی تا بخوای نوع چینی و اروپایی اون همه جا ریخته شده بود...
وقتی هم که می گفتیم ایرانی این جنس رو کجا باید دنبالش باشیم جواب های درستی نمی شنیدیم...
خلاصه اینکه بعضی چیزا رو تونستیم تولید ایرانیش رو بخرم ولی بعضی چیزای دیگه رو مجبور به خرید نمونه ی خارجی شدیم چون ایرانیش رو پیدا نکردیم.
به هر حال خرید ها انجام شد اما ...
ای کاش ...
اینقدر که تبلیغ می کردن کالای ایرانی بخرید، مسئولینی که تو این زمینه ها فعالیت می کنن، امکان این خرید رو برای خریدارها فراهم کنن....
وقتی تو بعضی از اصناف، جنس ایرانی کمتر در دسترسه و به خوبی تو بازار عرضه نمیشه، تکلیف کسانیکه می خوان از تولیدات داخلی با خریدشون حمایت کنن، چی میشه؟...
و البته به تولیدکننده های ایرانی هم باید تذکر داد که کالاهای با کیفیت بهتری بسازن تا فروشنده ها برای ارائه ی این کالاها تو فروشگاه هاشون ترغیب بشن... چون کالای بی کیفیت یا با کیفیت پایین، کمتر متقاضی داره و ...
و نهایتاً اینکه اگه هر کسی تو کاری که می کنه وجدان داشته باشه و از کارش کم نذاره، این مشکلات بوجود نمیاد و بهتر پیشرفت می کنیم...
و می رسیم به این حرف قرآن کریم که :
« وَیلٌ لِلمُطَفِّفین »
« (ویل) وای بر کم فروشان..»
