یه زمانی بود که وقتی می خواستن برای پسری آستین بالا کنن، می گفتن بریم خونواده شون رو ببینیم که دختر خوب، توی یه خونواده ی خوب بزرگ میشه...
یه زمانی بود که وقتی می خواستن برای پسری آستین بالا کنن، می گفتن بریم خونواده شون رو ببینیم که دختر خوب، توی یه خونواده ی خوب بزرگ میشه...
پسر: دلم می خواد همسر آینده ام...
زیبا باشه ... چشمای رنگین، سفید رو، خوش هیکل، قد بلند و کلاً دلربا باشه...
از نظر تحصیلات هم، سوادمون به هم بخوره...
از لحاظ موقعیت اجتماعی و ثروت خانوادگی هم همسطح ما باشن یا اگه شد کمی هم بالاتر ...
کم فرزند باشن...
محجبّه باشه و خوب و مؤمن و خانواده دار...
و...
اگه کمی روی این معیارها دقیق بشیم ، بجز ملاک آخری همه ی ملاک های ظاهریه؛ ملاک هایی که برای خیلی ها مهمه و دلفریب؛ اگه آخرین ملاک رو فاکتور بگیریم، انگار نه انگار که اینا معیارهای یه مسلمون و یه بچه شیعه، برای ازدواجن!
ملاک هایی متأثر از فریب دنیا و ظواهری که به جای اینکه روز به روز از اونا دل بکنیم، هر روز خودمون رو به اونها وصل می چسبونیم و اونا دارن ما رو مدیریت می کنن نه ما اونها رو...
و این همون تغییر ذائقه ای است که با تهاجم فرهنگی و ماهواره که یکی از ابزارهای این تهاجمه، داره برای ما بوجود میاد و اگه غافل باشیم، ما رو می بلعه...
مسلماً وقتیکه معیار آقا پسرا برای ازدواج، نادرست باشه و به ظواهر تأکید بیشتری داشته باشه، حتماً دختر خانم هم یکی از ملاک های ابتداییش برای ازدواج، ثروت و درآمد و خونه و زندگیِ پسر خواهد شد...
درحالیکه اسلام عزیز، ایمان رو ملاک اصلی در ازدواج قرار داده و هم کُفو بودن زوج رو هم در نزدیکیِ ایمان شون بهم می دونه... نه چیز دیگه...!
و حدیثی از پیامبر اکرم (ص): « زیبارویی زن را نباید بر زیبایی دینش، ترجیح داد.» کنز العمال ج 16 ص 301 ح 44590
آری زیبایی چهره، پس از چند روز یا چند ماه، عادی می شه و اون چیزیکه می مونه و باعث خوشبختیه، زیبایی درون آدمهاست.