این روزها دلم گرفته. از تنهایی و غربت خانه ای در مدینه که پس از شهادت پیامبر خاتم (ص)، کمتر کسی سراغی از آن خانه می گرفت...
انگار این مسلمانان فراموش کرده بودند که هر چه دارند، از اهل این خانه دارند...
تنها بلال و ابوذر و سلمان و عده ای انگشت شمار، قدردان آنان بودند و ...
البته در چنین روزهایی چند تن دیگر سراغی از اهل این خانه گرفتند که ای کاش نمی گرفتند؛ که سوغاتی آنان، سینه ای مجروح و پهلویی شکسته و شش ماهه ی سقط شده بود...
آری ....
هرچند آن روز محسنی به دنیا نیامد و نسل کمتری از سلاله ی پاک علی و زهرا (ع) باقی ماند، اما ...
از حسن (ع) گرفته تا مهدی موعود، همه راه راست و صراط مستقیم را به ما نمایاندند...
و این است نسل پاک پیامبر اسلام (ص) از زهرای مرضیه (س)....
و این است معنای نام « کوثر »...
در مَجد وشرف یکّه و تنها هستی / در فخرِ تو بس ، اُمّ ابیها هستی
مریم که مقدس شده یک عیسی داشت / تو مادر یازده مسیحا هستی
الا به دست فاطمه امضاء نمی‌شود
دوزخ کنار می‌کشد از نام پاک او
آتش حریف دختر طاها نمی‌شود