۲۴ دی۱۴:۴۰
عجب روزگاری شده! .....
انگار به همه یه سنگ دادن و گفتن بنداز جلوی پای جوونا تا نتونن ازدواج کنن؛ بیشتر افراد جامعه هم به این حرف، گوش دادن و هر کسی بتونه سنگ بزرگ تری می اندازه و بهش افتخار می کنه...!
نگید که بدبینم؛ چون هرچند که همه دارن می گن ما دوست داریم جوونا ازدواج کنن، ولی عملاً دارن کاری می کنن که نتیجه اش همون چیزی میشه که گفتم...
و ازدواج به جای اینکه برای آرامش باشه ( لِتَسکُنوا إلَیها )، شده مایه ی سلب آسایش و آرامش جوونا و به تبع اون خونواده هاشون؛
و اون وقته که ما می مونیم و یه جامعه ی پیر که صدای تلاش و کار و فعالیت و نشاط و زندگی دیگه از هیاهوی روزمرگیش شنیده نمیشه...
اگه بخوام براتون از این دیوار سنگی که ما جلوی راه ازدواج درست کردیم،بیشتر توضیح بدم باید بشینیم پای درددل چند تا دوست که به نوعی توی این راه، واسطه ی خیرن و آشناهای خودشون رو برای ازدواج به همدیگه معرفی می کنن.
گله ی بیشتر این عزیزان، درمورد ظاهر بین شدن آدماست؛ چه خود جوونا و چه خونواده هاشون.
البته این ظاهربینی به دو بخش تقسیم میشه : یکی ظاهربینی آقا داماد و خونواده اش و دیگری ظاهربینی عروس خانم و خونواده اش...
درمورد پسر و خونواده اش باید گفت که بیشتر این ظاهر بینی به زیبایی صورت دختر خانم و خوش هیکلی و میزان بلندی قد که از نظر اونها باید اختلاف قدی، خیلی کم باشه، مربوط میشه؛ در موارد بالاتر، بعضیها به جایی میرسن که ظاهر زندگی خانواده ی دختر خانم و... براشون اهمیت ویژه ای پیدا می کنه و حتی بعضیا به اینکه خونه ی محل سکونت دختر خانم و خونواده اش، کجاست و در کدوم قسمت شهر قرار داره و حتی برخی موارد به شاغل بودن دختر و حقوق خوب داشتن او، هم اهمیت میدن...
از طرفی دیگر، دختر و خونواده اش، جور دیگه به ظواهر تکیه می کنن؛ اینها معتقدن که پسری که قصد ازدواج با دخترشون رو داره، باید کار مناسب و با حقوق بالا داشته باشه؛ منزل مناسب با شأن خونوادگی دختر داشته باشه و یه ماشینی هم زیر پاش باشه و بتونه یه مراسم خوبی برای شب عروسی توی یه تالار آبرومند!؟! بگیره و ....
کاش کمی به این معیارها فکر می کردیم...
کاش کمی هم به معیارهایی که اسلام برای ازدواج دو جوون درنظر گرفته و معرفی کرده، توجه می کردیم....
اگه این دو سبک زندگی در معیار ازدواج رو با هم مقایسه کنیم،...
بقیه ی جمله رو خودتون کامل کنین و اگه دوست داشتین،
تو نظرات جمله ی کامل شده رو بنویسین...
