بالاخره ماه خوب خدا فرارسید و باز یادمون افتاد که باید بنده باشیم....
بندگی هم سختی ها و شیرینی های خودش رو داره..
فکر کن....!
اگه آقای خونه باشی،... باید صبح زود از خونه بری بیرون و گرمای هوا رو تحمل کنی و بعد از ظهر برگردی خونه... تازه اگه سختی های کار رو درنظر نگیری ، همین رفت و آمد تو گرما توانت رو می گیره ... دولت محترم هم که حسابی داره با مردم همدلی میکنه و ساعات اداری رو ذره ای کم نکرده..!!
اما اگه خانم خونه باشی……
قضیه دو حالت داره....
اگه خانه دار باشی...باید به امور خونه رسیدگی کنی و باتحمل گرما، وعده افطار یا سحر رو برای خونواده آماده کنی... البته اگه بچه کوچک داشته باشی ،تهیه صبحانه و ناهارش هم به کارات اضافه میشه...
اگه هم کارمند باشی که باید سختی های یک هانم خانه دار و یک مرد زحمتکش رو تحمل کنی... و استرس وظایف دوگانه ات رو داشته باشی....
البته یقینا این طور روزه داری ، باوجود سختی هاش، شیرینی خاصی داره و نورانیت انسان بیشتر میکنه....
به شرط اینکه با بداخلاقی و... ثوابش رو نابود نکنیم....
اما یه نکته：
اگه به وضعیت یک خانم شاغل توجه کنیم ، کمی تأمل مون رو برمی انگیزه....
چرا زنان ما خودشون به خودشون ظلم می کنن و این همه استرس رو به جون می خرنن؟
اگه توجیه شون، مسایل اقتصادی باشه، باید گفت معمولا حقوق خانم ها اینقدر کمه که خیلی این مسیله توجیه خوبی براش نیست....(بجز موارد اندک)
البته خیلی از این خانم ها هم میگن بیکاری ما رو اذیت میکنه و احساس می کنیم که هیچ نقشی در جامعه نداریم و مرده ایم.... که در جواب این عزیزان باید گفت اینقدر با وجود وسایل ارتباط جمعی میشه کارهای مختلف و مفید در جامعه انجام داد که نیازی نیست رسما سر کار رفت و.. .
خوبه بدونیم خانم ها آفریده شدن برای کار فرهنگی سازنده....
کاش قدر زن بودن رو بدونیم و روح لطیف و شخصیت زن رو آلوده ی روزمرگی ها نکنیم....
