آن یار سفر کرده... شدم بیمارش...

آن یار سفر کرده که صد قافله دل ، همره اوست/

هر کجا هست، خدایا به سلامت دارش/

یا رسانم به در کوی نگارم امشب /

یا رسانش به درم، چونکه شدم بیمارش/

اللهم عجل لولیک الفرج

چشم ها ... دل ها و دستان را باید شست...

چشم ها را باید شست...

دل ها را باید غیار روبی کرد...

دست ها را باید از آلودگی پاک کرد...

و خوبی را باید در سراسر جهان گسترش داد...

آنگاه... او خواهد آمد ... و او خواهد آمد ...

اللهم عجل لولیک الفرج 

 

امام آمد و ...

امام آمد ...

و با خود آورد همه ی آن خوبی هایی را که فقط نامی از آنها شنیده بودیم...

امام آمد ...

و به ما آموخت معنای گذشت، صبر، استقامت و دینداری را...

امام آمد ...

و حضور خدا در زندگی را برای مان معنا کرد...

امام آمد ...

و راه را باز کرد برای ظهور منجی آخر الزمان (عج)

  اللهم عجل لولیک الفرج  

 

دو بانو و یک مزار...

   سالروز وفات حضرت معصومه (س) را تسلیت می گوییم 

دلم هوایی شد ... خواست به امام رئوف سری بزند...

خواست کبوتری شود و  بر سر مزاری رود که صاحبش مادر یازده نور پاک است...

اما دریغ که آن بانو، بی نشان است و مزارش را نشانی نیست...

همینکه این دل سرگشته نا امید از خواسته اش شد، تلنگری او را به خود آورد که:

مگر نمی دانی مزار بانوی پاکدامنی در قم، بدلی است از مزار فاطمه ی زهرا (س) ...

آری دل به هوای کوی فاطمه ی زهرا (س)، زائر کوی فاطمه ی معصومه (س) شد...

و کبوتر دل، با نشستن بر روی گنبد مزارش، خود را در صحن امام رئوف دید...

و این است معنای نور واحد...

...

...

همینکه وارد حریمش شدم  / یه لحظه دیدم که توی مشهدم

هوای اون مزار بی نشون رو /  مزار معصومه گرفت از سرم 

چونکه بشه وقت ظهور مهدی/ مزار بی نشون میشه یک حرم 

اللهم عجل لولیک الفرج

بی تو... یک سحری...

بی تو، من یک سحری ...

باز از آن کوچه گذشتم...

همه تن چشم شدم ....

خیره به دنبال تو گشتم...

...

...

من ندانستم تو را دیدن، چشمی نمی خواهد ....

 بلکه دل سوخته و عمل صالح می خواهد...

یا ابا صالح المهدی ادرکنی

چشم به راه منجی

یا اباصالح! یا مهدی!

چه خوش صید دلم کردی... 

بنازم ناز شَستت را ...

ای منجی!

قدم بر چشم ترم بگذار که...

تو را من چشم بر راهم ...

اللهم عجل لولیک الفرج